- Tego dnia... tego dnia, kiedy twoja matka zażądała wyrzucenia mnie ze szkoły, ja załamałam się także. Powiedziała mi, że wstawi się za mną u siostry Marguerity, jeżeli powiem jej wszystko, co wiem o tobie i o Santosie. Byłam przekonana, że ona wie, że ty i Santos jesteście kochankami. Ja także bardzo się bałam. Bałam się, że stracę stypendium. Bałam się twojej matki, swojego ojca...

- Głupstwo, to tylko draśnięcie - odparł nieznajomy, puścił jej rękę i oparł się plecami o ścianę. Potem dotknął ostrożnie rany na czole.
do przyjemnych - stwierdziła matka, gdy córka skończyła się
- O jakiej pracy pani mówi?
sprawach nie zwykli zapominać.
- Ho, ho, za czym tak gonisz, Zander, czyżbyś chciał uszczknąć kawałek mojego tortu? Gdybym wiedział, że interesuje cię ta panienka, zostawiłbym ją w spokoju. Czemu mi o tym nie powiedziałeś? Teraz już za późno, kto pierwszy, ten lepszy. - Bez pardonu złapał dłonią jej pierś i ścisnął.
- Och!
czemuś tam.
- W mieście... - zaczął, ale nie dane mu było skończyć.
- Wiadomość z Candover Court, proszę pani, przysłano ją przed chwilą - wyjaśniła i posłała swej chlebodawczyni triumfalne spojrzenie, jakby mówiąc: to mu dopiero pokaże! Bessy służyła u pani Stoneham od początku jej małżeństwa i nie miały przed sobą prawie żadnych tajemnic. Podobnie jak jej pani, dziewczynie zależało na tym, aby gość odjechał z kwitkiem.
- Nie wiem, może i nie - zaśmiała się dziewczyna. - Ale to najbardziej szalone zwierzę, jakie znam. Uwielbia kłaść ludziom łapy na ramionach i lizać po twarzy. To z pewnością ostudzi zapały pana Baverstocka!
- A przy okazji, panno Stoneham - wtrąciła lady Helena. - Moim zdaniem wykazała pani ogromną cierpliwość i takt w postępowaniu z Baverstockami. Uważam, że to bardzo źle wychowana para. Nie mogę zrozumieć, co mój bratanek w nich widział.
Owa decyzja sprawiła, Ŝe od razu lepiej się poczuł. Naciągnął kołdrę, poprawił
- Tak, ale przynajmniej nie nabiera wody w usta!
- Ja to zrobię. - Scott przeszedł przez pokój, by wziąć

pomocy.
czułbym się lepiej z powrotem w mieście.
Zamknął za sobą drzwi.
policmajstra, tylko kalibru 38, i została wystrzelona z rewolweru systemu colt, co
ta świadomość go spala. Możemy siedzieć tu, zaprzeczając rzeczywistości, albo pójść razem z
– Owszem – potwierdził ponuro Luke. – Dziwne, no nie? Naprawdę dziwne. Pan Avalon
otworzył doskonałą postną jadłodajnię, zorganizował przejażdżki łodziami po cieśninkach i
Ten odwrócił się i zamrugał jasnymi rzęsami.
– Jak pan tu mieszka sam? Dlaczego? – niezupełnie uprzejmie spytała uratowana. – Ach,
do dyrektora. Nawet jeśli panna Avalon zerwała romans, trudno jest mi sobie wyobrazić, żeby
niedowierzaniem spytał władyka. – Tymi pańskimi fioletowymi okularami?
głowę. Chciałabym... – Jej głos ochrypł. – Chciałabym wszystko naprawić. Bo wiem, że
fioletowymi wargami, ale dźwięku żadnego wydać mu się nie udało.
kawalerzysta.
chwytać damę za talię, przy czym za każdym razem jego ręka zatrzymywała się na